Fellatio en Dikshit

Nederlandse politiek is saai en voorspelbaar. Nederlandse politici zijn nog saaier en zo mogelijk nog voorspelbaarder.

Ben Knapen

Wilders mag nog zoveel schreeuwen, de kabinetsformatie mag nog zo tumultueus zijn verlopen en enkele nieuw te installeren ministers nog zoveel ideeën ter verandering van de Nederlandse maatschappij hebben. Uiteindelijk wil iedereen rust, met af en toe een zevenklappende opmerking van Geert en een kleine verspreking van de een of de ander. Zelfs de keuze van Rutte en Verhagen voor ministers en staatssecretarissen is veilig, tot aan mijn vroegere geschiedenisleraar Ben Knapen toe.

In het buitenland kunnen ze daar wat meer van, daar is het veel minder saai. Daar is die voormalige vrouwelijke Franse minister die zich Freudiaans versprak door het woord "inflatie" te wisselen voor "fellatio". Spannend. India kent zelfs een minister die de naam "Dikshit" heeft, tot hilariteit van de helft van de westerse wereld, een Engelse presentator voorop. Overigens zijn zowel Frankrijk als India nu niet echt landen met grote stabiliteit; integendeel, er gebeurt nogal wat in die landen waarvan je je afvraagt of we dat in Nederland zouden moeten willen. Om de haverklap stakingen in Frankrijk en meer dan één terroristische aanslag in India.

De laatste keer dat Nederland iets dergelijks overkwam - en dan ook nog in mindere mate - is met onze eigen Harry Potter, aftredend minister-president Balkenende. Vooral in het begin van zijn regering is er sprake geweest van behoorlijk tumult, mede door de inmiddels ter ziele gegane LPF. Daarna is het eigenlijk nooit goed gekomen, niet met Nederland, niet met Balkenende. JP is nooit uitgegroeid tot de boven de partijen staande staatsman en minister-president voor alle Nederlanders.

(Daar bovenop is hij samen met Lubbers eerder (beoogd opvolger en kroonprins Brinkman aanwijzend) in de afgelopen jaren verantwoordelijk voor het ter ziele gaan van het CDA, zodat er van een feestelijke viering van 30 jaar CDA geen sprake is of kan zijn.)

Doe dan toch maar de degelijke ploeg van Mark Rutte. Met reeds bekende maar saaie ministers en staatssecretarissen. Hebben we in ieder geval een saaie, maar stabiele periode voor de boeg.

Wel blijven oppassen voor de vakantiewoning-koopdrift van Gerd Leers, iets wat hij zou kunnen doen voor enkele schrijnende gevallen van reïntegratie. Gelukkig heeft Mark dat ook al in de gaten en krijgt Gerd geen portefeuille mee.