Fransen zijn (stroom)gestoord

"I got the power" niet, ook "the hour of power" niet. Alles wat energie(k) is niet eigenlijk. Wat niet? Niet Frans. Nooit Frans geweest ook. Ze hebben best hun goede kanten hoor, die Fransen. Maar over het algemeen verzanden ze in gelul. Administratieve rompslomp. Hieronder een (fictief) gesprek over de stroomstoring die vanochtend ons deel van Frankrijk teisterde. Zelf hebben we een aantal keren gebeld naar het nummer dat een voorspelling doet over het tijdstip dat er weer stroom zou moeten zijn: eerst was dit 8 uur, daarna 9 uur. Vervolgens rond tienen en daarna pas rond één uur 's-middags. Overigens was er weer stroom rond het middaguur.

1.05 uur
"Meldkamer, zegt u het maar..."
"Ja, hier met Jean, uit Calviac, van Pierre, die vroeger hier burgemeester was. Nu is dat Matthieu, maar die ligt denk ik al op bed, want die is gisteravond aardig doorgezakt op ons jaarlijks feestje van één van de elkaar concurrerende jachtclubs in dit minder dan 175 zielen tellende dorrepie in de ....?"
Een ongeduldige stem interrumpeert.
"Meneer, kan ik u ergens mee helpen?"
"Ja, ja, natuurlijk, kijk het zit zo. Ik zat net op het toilet, je weet wel, lekker je behoefte doen, toch vrij zwaar getafeld gisteren en..."
Nogmaals komt de stem er tussen, nu met meer nadruk.
"Meneer, dit is de meldkamer van de EDF/GDF en de bedoeling is dat deze lijn vrij blijft voor de melding van storingen aan het electra- of gasnet!"
"Nee, nee, ja, ja. Daar bel ik ook voor. Ik zit namelijk momenteel in het donker met Miaauw, onze kat, op schoot. Dat komt, ja, ze is een beetje bang voor het donker..."
Weer die stem.
"U heeft dus een electrische storing?"
"Ja, inderdaad".
"Ik zal kijken wat ik voor u kan doen meneer. Op dit ogenblik bent u de eerste uit uw regio die een dergelijke melding heeft geplaatst, dus ik zal deze doorgeven aan de storingsdienst".
"Uh, okee..."
"Dag meneer en nogmaals bedankt."

1.45 uur
"Meldkamer, zegt u het maar."
"Ja", klinkt het slaperig "hier Jean-Baptiste. Ik word niet goed van die pieper. Dat ding blijft maar afgaan. Is er een wereldoorlog uitgebroken of zo?"
"Nee, JB, wel een electrische storing in Calviac. Overgens had je per omgaande moeten bellen, je hebt immers nachtstoring."
"Jezus Christus mens, Calviac! Of all places. Weet je eigenlijk wel hoeveel mensen daar wonen?"
"Ja, JB, dat weet ik, niet zo heel veel, maar we moeten iedere storing serieus behandelen."
"Okee, ik ga wel mijn bed uit hoor, ik laat nog wel weten hoe het zit."
"Mooi, tot later dan."

3.55 uur
"JB, hier met Marie van de meldkamer, weet je al meer, ik krijg namelijk steeds meer meldingen binnen en ik vraag me af hoe het zit. Bel me even terug!"

4.12 uur
"Marie, hier JB, ik heb gekeken en tussen paal 345 en 346 is een boom door de kabels. Die boom moet worden opgeruimd en de kabels gerepareerd. Doe jij een intern verzoek, dan kan de ochtendcrew er vanaf 7.00 uur mee aan de slag."

7.25 uur
"Jongens? Kunnen we? Iedereen de koffie op?"

10.56 uur
"We staan hier al uren te wachten; waar blijft de houthakker nou?"

11.55 uur
"Okee, zou weer moeten werken. Was eigenlijk een klus van niks, hadden we eigenlijk in een uurtje kunnen doen. Maar geef het even door aan de basis, dan kan de prik er weer op."
"Is goed, kunnen we in ieder geval met goed fatsoen gaan eten, anders worden we met de nek aangekeken als het nog niet gefixt zou zijn."

En toen was er licht en de mensen uit Calviac zagen dat het goed was. Ze konden in ieder geval weer eten bij hun restaurantje waar inmidels hun potje was gaargekookt op een houtgestookte oven.