Waarom makkelijk als het ook moeilijk kan?

Even naar Bretenoux, langs de verzekeringsagent, het postkantoor, de boekhouder en de Lidl. Daarna de kids ophalen van school omdat er morgen gestaakt wordt. Normaliter een tour van anderhalf uur. Fransen krijgen het echter voor elkaar om alles wat logisch is ter discussie te stellen. Alles wat makkelijk kan kan namelijk ook moeilijk. En eventueel nog moeilijker. Typisch Frans. Hoe is het mogelijk dat zo'n mooi land door God in handen is gegeven van zulke idioten. Een kleine schets van vanmiddag.

Half vier gaan we weg, half uurtje rijden naar Bretenoux. Halverwege het eerste obstakel. Een omleiding vanwege wegwerkzaamheden. De omleiding over dat hele smalle weggetje is echter zo gebrekkig aangegeven dat we natuurlijk niet goed rijden. Nadat we dan toch maar de navigator hebben aangezet komen we er wel weer uit. We verliezen wel ongeveer een kwartier. Ach, waarom het de automobilisten makkelijk maken als het ook moeilijk kan?

Even later zijn we bij de verzekeringsagent, althans bij één van zijn assistentes. Als we een kwartier eerder waren geweest (??!!!) hadden we de man zelf te pakken gehad. Op de vragen die we hadden had ze niet een goed antwoord, ze kende het systeem niet goed (was ogenschijnlijk ook een computerprogramma uit het jaar 0 voor Christus). Bovendien deed ze alleen de privézaken en niks met wat de camping betrof. Een deel van onze vragen had echter juist daarmee te vragen. Al met al een verblijf ter plekke van drie kwartier voor iets wat in 5 tot 10 minuten had kunnen worden afgedaan. Maar waarom makkelijk doen als het ook moeilijk kan?

Dan naar het postkantoor om een belangrijke brief aangetekend te versturen. We zijn er iets voor vijf uur. Tuurlijk zijn ze half vijf dicht, we zitten immers in Frankrijk. Waarom het de mensen makkelijk maken berichten te verzenden als het ook moeilijk kan? Morgen staken de Fransen, dus dat snel versturen zal wel wat vertraging oplopen. Toch maar proberen via internet, dat kan namelijk wel op alle uren van de dag. En dan staken ze om werkgelegenheid te behouden, onder andere bij de Franse Post; maar op deze manier heb ik ze niet eens nodig, zelfs de postzegels komen inmiddels via internet.

Vervolgens naar de boekhouder. In tegenstelling tot anders is de stop daar uitzonderlijk snel. Komt ook omdat we nu zoveel tijd zijn verloren dat we haast moeten gaan maken om nog op tijd te zijn om de kids van school te halen. Geen nood: tot nu toe heeft de boekhouder altijd kans gezien de boel onnodig veel ingewikkelder te maken dan nodig hetgeen ons ook altijd meer geld kost omdat een belastingdienst niet akkoord gaat met jaren geleden gekozen constructies. Vive la France!

Daarna snel naar de Lidl, enkele kleine producten. Vlug naar de kassa om te merken dat je twintig jaar terug in de tijd wordt geworpen. Sommigen herinneren zich misschien nog wel dat betaalmiddel dat ze "cheques" noemden. Nu, in Frankrijk bestaan deze nog steeds. En het zijn in Frankrijk altijd de oude dametjes die de cheques uitschrijven. Daar bovenop moest dan ook nog een extra bedrag worden uitgeschreven van € 30; volgens mij waren de totale boodschappen van mindere waarde dan dit bedrag. Wel weer veel vertraging daardoor natuurlijk. Waarom makkelijk doen als het ook moeilijk kan?

Daarna de kids ophalen van school en warempel, we waren nog op tijd ook. Wel moest er nog getekend worden voor "ontvangst" van de kinderen, een in Frankrijk gekozen systeem van afschuiven van verantwoordelijkheden; regels die zijn gemaakt naar aanleiding van enkele incidenten van jaren geleden. Effect: geen betere verantwoordelijkheid of zekerheid, niet minder incidenten dan voorheen; wel veel ergernis omdat dat wat logisch zou moeten zijn nu door veel bureacratie is vervangen. Maar ja, waarom de zaken simpeler regelen als het ook moeilijk kan.

Zoveel ergernis op een stokje, zoveel idioterie, zoveel Franse omwegen. Ach, wij doen ook wel een beetje mee. Na een seizoen hebben we altijd veel muntjes van 10, 20 en 50 ct in de kas, naast de 1 en 2 eurostukken. Blijft leuk om je jaszakken daarmee vol te stoppen en als je dan moet betalen de muntjes stapelsgewijze voor de kassière uit te stallen. Je zou haar gezicht dan moeten zien. We hadden natuurlijk ook eerst het geld naar de bank kunnen brengen en dan met de creditcard betalen. Maar waarom makkelijk, als het ook moeilijk kan?