Zoals ik al in diverse eerdere blogberichten stelde: het moet maar eens komen tot een visie op wat des overheids is en wat niet. Privatiseren leidt immers steeds meer tot ongelukken.
Steeds minder preventief onderhoud omdat de ontstane bedrijven nu eenmaal winst moeten maken en de marges daartoe zo groot mogelijk willen maken. Treinwissels worden daarom niet vervangen als dat moet, zo las ik van de week. Is geen verrassing, maar een feit, een logisch gevolg van eerder gemaakte keuzes door de politiek en overheid. Er is in de tijd dat er efficiënter gewerkt moest worden (en dat zou natuurlijk altijd moeten worden nagestreefd) in het verleden te vaak en te gemakkelijk naar het middel van privatisering gegrepen.
De gevolgen van dat visieloze beleid zijn nu echt goed zichtbaar aan het worden. Fortuyn (wie? zegt de nieuwe generatie) had het er al een beetje over, maar verwees nog vooral naar (politieke) puinhopen. Ik wijs liever naar de maatschappelijke en economische branden. Blussen helpt nu niet meer. Hier en daar herstellen lijkt ook een bijna onbegonnen zaak.
Nee, het is tijd om keuzen te maken. Een keuze hoe we willen dat de maatschappij er uit gaat zien. In grote lijnen natuurlijk. Maar wel duidelijk. Als we vinden dat openbaar vervoer voor iedereen aanwezig moet zijn dan is dit een taak die door de overheid moet worden opgepakt en niet overgelaten aan marktpartijen. Als we vinden dat er altijd en overal energie moet zijn dan moet dit van overheidswege gewaarborgd worden; preventief onderhoud hoort daar echt bij, hoe je het ook regelt.
Een visie gevraagd dus. Een toekomstvisie. Een visionnair ook. Een ziener als Fortuyn, maar dan minder polariserend (zeker gezien de huidige patstelling tussen het zogenaamd conservatief-liberale blok in de tweede en het zogenaamd progressiev-socialistische blok in de eerste kamer). Rutte? Misschien, zou het kunnen worden. Ik ben alleen bang dat hij nog teveel van de oude politiek is en dus altijd een beetje teveel de strooppot gebruikt waar een guillotine beter op zijn plaats zou zijn. Nog even wachten dan...
In de tussentijd ben ik bang dat politici uit het verleden allesbehalve een garantie voor de toekomst zijn. Eerder de toekomst stapje voor stapje om zeep helpt voor velen in de maatschappij.
Bedrijven lijden schade.
Steeds minder preventief onderhoud omdat de ontstane bedrijven nu eenmaal winst moeten maken en de marges daartoe zo groot mogelijk willen maken. Treinwissels worden daarom niet vervangen als dat moet, zo las ik van de week. Is geen verrassing, maar een feit, een logisch gevolg van eerder gemaakte keuzes door de politiek en overheid. Er is in de tijd dat er efficiënter gewerkt moest worden (en dat zou natuurlijk altijd moeten worden nagestreefd) in het verleden te vaak en te gemakkelijk naar het middel van privatisering gegrepen.De gevolgen van dat visieloze beleid zijn nu echt goed zichtbaar aan het worden. Fortuyn (wie? zegt de nieuwe generatie) had het er al een beetje over, maar verwees nog vooral naar (politieke) puinhopen. Ik wijs liever naar de maatschappelijke en economische branden. Blussen helpt nu niet meer. Hier en daar herstellen lijkt ook een bijna onbegonnen zaak.
Nee, het is tijd om keuzen te maken. Een keuze hoe we willen dat de maatschappij er uit gaat zien. In grote lijnen natuurlijk. Maar wel duidelijk. Als we vinden dat openbaar vervoer voor iedereen aanwezig moet zijn dan is dit een taak die door de overheid moet worden opgepakt en niet overgelaten aan marktpartijen. Als we vinden dat er altijd en overal energie moet zijn dan moet dit van overheidswege gewaarborgd worden; preventief onderhoud hoort daar echt bij, hoe je het ook regelt.
Een visie gevraagd dus. Een toekomstvisie. Een visionnair ook. Een ziener als Fortuyn, maar dan minder polariserend (zeker gezien de huidige patstelling tussen het zogenaamd conservatief-liberale blok in de tweede en het zogenaamd progressiev-socialistische blok in de eerste kamer). Rutte? Misschien, zou het kunnen worden. Ik ben alleen bang dat hij nog teveel van de oude politiek is en dus altijd een beetje teveel de strooppot gebruikt waar een guillotine beter op zijn plaats zou zijn. Nog even wachten dan...
In de tussentijd ben ik bang dat politici uit het verleden allesbehalve een garantie voor de toekomst zijn. Eerder de toekomst stapje voor stapje om zeep helpt voor velen in de maatschappij.
Bedrijven lijden schade.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten