Tempo

Iedereen kent het wel. Het gaat allemaal niet snel genoeg. Ze moeten maar eens opschieten. Wie ze zijn? Ach, eigenlijk al die anderen. Pratend op straat (opzij, opzij, opzij), de kassajuffrouw (biep), voor je bij de pomp (grrr), overstekend bij de rotonde (met zijn drieën naast elkaar ook nog).

Tempo dus. Of eigenlijk het verschil in tempo. Niet synchroon zijn.

Vaak heeft dit tempoverschil meer met ons zelf te maken. Het onvermogen je in te leven. Als je dat wel zou doen wordt het allemaal veel makkelijker. In het verkeer heet dat anticiperen. Werkt erg goed en je rijdt nog veiliger en zuiniger ook. De traag biepende kassajuffrouw los je er echter niet mee op, de rij wordt dan niet sneller korter. Wat dan vaak helpt is (enigszins) gelaten accepteren dat het zo is. Moet je wel kunnen. Heeft ook weer alles te maken met wat je mag verwachten. Dus de opgewekte verwachtingen spelen dan een grote rol. En daar gaat het dan vaak mis.

Enkele weken geleden was er een grote delegatie van inwoners van Papendrecht aanwezig bij de vergadering van de Commissie Ruimte. Enkelen hebben ingesproken. Maar velen hebben (net als in mei, toen ze er ook in grote getale waren) echt verwonderd zitten kijken naar het vele gepraat over procedures en politieke standpunten. Terwijl er aan de ene kant een verslag in groot tempo voorbij gewauweld wordt (1, 2, 3, 4, ...) lijkt het verderop zo'n vergadering helemaal op te stoppen. Als een bottleneck komt dan ineens alles samen en lijkt er geen schot te zitten in het gebeuren, terwijl de bewoners steeds ongeduldiger wachten tot er wat gebeurt, een toezegging komt. En die komt dan niet, want er zijn allerlei (juridische) procedures die eerst moeten worden doorlopen voordat de beslissing genomen kan worden.

Vooral in dat laatste zit natuurlijk het grootste tempoverschil tussen overheid en burger. De laatste wil morgen nog aan de slag, terwijl de overheid nog maar net de eerste stappen in een procedure van maanden zet. Vaak zeer frustrerend.

Dit is echter ook een opdracht aan betrokken raads- en collegeleden en om daar waar dit kan beter aan de inwoners uit te leggen wat ze kunnen verwachten. Duidelijk in hun eigen taal, niet de ambtelijke taal die zo kenmerkend is voor menig gemeente.
De andere opdracht is ook duidelijk: een verbetering van de reglementen van vergaderingen in gemeenteraad en commissies met het oog op meer doelmatigheid en - als ze er zijn - synchroniciteit met (het tempo van) de toehorende en insprekende inwoners. Dan hoeft het ook niet altijd zo laat te worden.

Deze week weer drie Commissies en een Drechtraad. Zullen wel weer latertjes worden.