Niet alles is wat het lijkt.
Dat wat pakweg een generatie of wat geleden nog zo normaal was blijkt nu soms van een geheel andere orde te zijn. Dat moet je dan wel door hebben anders wordt je aardig op het verkeerde been gezet.
POLITIEK
Zo weet iedereen inmiddels wel dat landelijke politici voor de verkiezingen dingen beloven die ze erg snel na de verkiezingen alweer intrekken. Politieke realiteit heet het dan ineens; iets dat er kennelijk als het op stemmen aankomt niet zo toe doet.
Gelukkig speelt dit bij de plaatselijke politiek in Papendrecht toch een stuk minder, vnl. door een voorkeur bij de meeste partijen voor een brede coalitie. Iets minder extreem, misschien wel wat saai, maar ook degelijk en betrouwbaar. Zolang het maar niet teveel ouwe jongens onder elkaar wordt. Geen achterkamertjes, maar gewoon in de openbaarheid.
NIEUWS
Wat veel mensen niet weten is hoe het nieuws nu eigenlijk tot stand komt. Wie selecteert wat er eigenlijk in de krant komt en hoe wordt de invalshoek gekozen?
Voor de landelijke nieuwsbladen gaat het er nog vrij open en transparant aan toe. Een canard (een misser met eventuele rectificatieeisen die volgen) kan men zich daar niet echt veroorloven, dus is men vooral secuur in het toepassen van principes als hoor en wederhoor en het vinden van een balans in stukjes, die daarmee vooral een sfeer krijgen van feitelijke nieuwsgaring. Dat geeft een behoorlijk betrouwbaar nieuwsoverzicht en voldoende keus om een feitelijk relaas naar eigen kleur (Volkskrant, AD, Telegraaf, nu.nl, etc.) in te laten vullen.
Hoe anders is dit op het lokale niveau. Mensen van de krant kennen vaak mensen in de lokale gemeenschap. Het betreft vaak ondernemers, die ook adverteren in het "plaatselijke suffertje", zoals ik een landelijke dagbladuitgever eens hoorde spreken over op zichzelf mooie lokale initiatieven. Oubollig of niet, een mooi blad of niet: uiteindelijk gaat het ook hier om journalistieke principes, toch?! Nou, niet altijd, om de voornoemde reden. Een beetje ondernemer met voldoende financiële middelen en een goede relatie met een verslaggever laat zo een leuk stukje plaatsen over zijn onderneming. Is dat erg? Nee, vaak niet. Zolang het voldoet aan regels van fatsoen, geen schade veroorzaakt en - in het geval van een dispuut of tegenstrijdige standpunten - ook de andere kant van de medaille belicht. Juist daaraan schort het echter af en toe bij een lokaal weekblad en dan wordt het allemaal wel erg onbetrouwbaar. En is het spitsroeden lopen voor het weekblad.
Zo zie ik afgelopen week een charme-offensief van een bedrijf dat door de gemeente aan de regels wordt gehouden. Een bedrijf dat niet vooruitlopend op de uitkomst in het vergunningverlenende proces een vrijstelling krijgt om (alvast) aan de gang te gaan. "Onbegrijpelijk" is het woord dat de ondernemer daarvoor over heeft. Hetzelfde woord zou ik willen gebruiken voor de wijze waarop het stuk is geplaatst: ondertekend door de journalist en niet, wat het duidelijk is, als advertorial. Dit is journalistiek onjuist, tegen de geldende mores in en daarmee uiterst onbetrouwbaar. Dat heeft uiteraard altijd ook weer consequenties in de wijze waarop anderen in de gemeente - bij het betreffende bedrijf betrokken college van B en W, gemeenteraad en inwoners - tegen het weekblad aankijken en zullen betrekken bij hun eigen initiatieven.
Betrouwbaar. Iedereen kan ervan op aan dat ik een geluid als dit zal blijven geven. Voor meer duidelijkheid, transparantie en openheid. Voor het belang van de inwoners en bedrijven van Papendrecht, vanuit de politieke partij waarmee ik me heb verbonden.
Dat wat pakweg een generatie of wat geleden nog zo normaal was blijkt nu soms van een geheel andere orde te zijn. Dat moet je dan wel door hebben anders wordt je aardig op het verkeerde been gezet.
POLITIEK
Zo weet iedereen inmiddels wel dat landelijke politici voor de verkiezingen dingen beloven die ze erg snel na de verkiezingen alweer intrekken. Politieke realiteit heet het dan ineens; iets dat er kennelijk als het op stemmen aankomt niet zo toe doet.
Gelukkig speelt dit bij de plaatselijke politiek in Papendrecht toch een stuk minder, vnl. door een voorkeur bij de meeste partijen voor een brede coalitie. Iets minder extreem, misschien wel wat saai, maar ook degelijk en betrouwbaar. Zolang het maar niet teveel ouwe jongens onder elkaar wordt. Geen achterkamertjes, maar gewoon in de openbaarheid.
NIEUWS
Wat veel mensen niet weten is hoe het nieuws nu eigenlijk tot stand komt. Wie selecteert wat er eigenlijk in de krant komt en hoe wordt de invalshoek gekozen?
Voor de landelijke nieuwsbladen gaat het er nog vrij open en transparant aan toe. Een canard (een misser met eventuele rectificatieeisen die volgen) kan men zich daar niet echt veroorloven, dus is men vooral secuur in het toepassen van principes als hoor en wederhoor en het vinden van een balans in stukjes, die daarmee vooral een sfeer krijgen van feitelijke nieuwsgaring. Dat geeft een behoorlijk betrouwbaar nieuwsoverzicht en voldoende keus om een feitelijk relaas naar eigen kleur (Volkskrant, AD, Telegraaf, nu.nl, etc.) in te laten vullen.
Hoe anders is dit op het lokale niveau. Mensen van de krant kennen vaak mensen in de lokale gemeenschap. Het betreft vaak ondernemers, die ook adverteren in het "plaatselijke suffertje", zoals ik een landelijke dagbladuitgever eens hoorde spreken over op zichzelf mooie lokale initiatieven. Oubollig of niet, een mooi blad of niet: uiteindelijk gaat het ook hier om journalistieke principes, toch?! Nou, niet altijd, om de voornoemde reden. Een beetje ondernemer met voldoende financiële middelen en een goede relatie met een verslaggever laat zo een leuk stukje plaatsen over zijn onderneming. Is dat erg? Nee, vaak niet. Zolang het voldoet aan regels van fatsoen, geen schade veroorzaakt en - in het geval van een dispuut of tegenstrijdige standpunten - ook de andere kant van de medaille belicht. Juist daaraan schort het echter af en toe bij een lokaal weekblad en dan wordt het allemaal wel erg onbetrouwbaar. En is het spitsroeden lopen voor het weekblad.
Zo zie ik afgelopen week een charme-offensief van een bedrijf dat door de gemeente aan de regels wordt gehouden. Een bedrijf dat niet vooruitlopend op de uitkomst in het vergunningverlenende proces een vrijstelling krijgt om (alvast) aan de gang te gaan. "Onbegrijpelijk" is het woord dat de ondernemer daarvoor over heeft. Hetzelfde woord zou ik willen gebruiken voor de wijze waarop het stuk is geplaatst: ondertekend door de journalist en niet, wat het duidelijk is, als advertorial. Dit is journalistiek onjuist, tegen de geldende mores in en daarmee uiterst onbetrouwbaar. Dat heeft uiteraard altijd ook weer consequenties in de wijze waarop anderen in de gemeente - bij het betreffende bedrijf betrokken college van B en W, gemeenteraad en inwoners - tegen het weekblad aankijken en zullen betrekken bij hun eigen initiatieven.
Betrouwbaar. Iedereen kan ervan op aan dat ik een geluid als dit zal blijven geven. Voor meer duidelijkheid, transparantie en openheid. Voor het belang van de inwoners en bedrijven van Papendrecht, vanuit de politieke partij waarmee ik me heb verbonden.
 |
| Ucquie, betrouwbaar (+ 5 okt 2013) |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten