zaterdag 13 november 2010

Respect? Er zaten twee motten...

Respect. Lijkt wel iets uit een vervlogen tijd. Iets wat vroeger veel beter was geregeld. In de tijd van Dorus bijvoorbeeld, toen hij met Cor Steijn op het orgel "Er zaten twee motten ..." zong.

Vanmiddag boodschappen doen bij de Carrefour in Brive. Bij de kassa gaat het alarm af. De kassière kijkt me eerst verbaasd en vervolgens boos aan. Respectloos blaft ze me toe "répasser!!" (= opnieuw passeren, opnieuw langs het poortje). Eén woord, met een enorme vuile blik erbij. "Crimineel die je bent", hoor je haar hardop denken. Terwijl ik opnieuw door het poortje ga, beetje verbijsterd door het voorval, kijk ik door haar houding respectloos naar de kassière met de veel te dikke derrière. "Dat die stoel nog niet is bezweken onder al dat gewicht!", hoor ik mezelf denken. Het alarm gaat logischerwijze niet opnieuw af terwijl ik door het poortje ga.

Respect. Wat is dat eigenlijk? Hoe doe je dat? Hoe dwing je het af?

Eén ding weet ik zeker: naast de intonatie maakt spreken met twee woorden echt een verschil. "Répasser, svp" bijvoorbeeld. Twee woorden of meer dus: deux mots. Komt de tijd van "twee motten" vanzelf weer terug.

Omstanders grijpen amokmaker

Wildplasser belaagt agenten

Geen opmerkingen:

Een reactie posten