Er is best lef voor nodig om je als overheid kwetsbaar op te stellen.
Open en transparant. Het lijkt immers zo gemakkelijk, maar het wordt zo weinig echt gedaan.
Bijvoorbeeld bij het vanaf het eerste moment iedereen proberen te betrekken rond de herinrichting van een plein. En dan niet met ouderwetse beproefde inspraakavonden. Nee, juist met nieuwe vormen van participatie. Daar is lef voor nodig. Zeker als de ambtelijke top zegt dat je het moet doen, maar vervolgens er ook alles aan doet om het onmogelijk te maken. Geen geld voor een digitale ideeënbus of digitaal burgerpanel. Allerlei beren op de weg. Wie is verantwoordelijk als het fout gaat? Stellen we ons niet teveel open voor kritiek op social media? Da's eng!?!! Net zo eng als het schrijven van stukjes in de lokale nieuwsmedia waar de altijd scherpe meneer Van Dalen op antwoord loert.
Tot vandaag dacht ik dat gemeenteambtenaren vaak geen lef hebben. De kritiek niet echt onder ogen willen komen. Zich het liefst terug willen trekken achter hoge muren of een haag van portefeuillehouders, die zich als Koppen van Jut laten manipuleren.
Wat is het goed te zien dat er nog wel lef in de lokale bureaucratie zit. Althans dat is het eerste waaraan ik dacht bij het lezen van de reactie van de gemeentelijke medewerker vandaag per electronische post aan mijn adres.
Zijn mailtje dd. 13 november 2013 begint met de woorden "Mijn excuses voor de wat late reactie van mijn kant."
Het mailtje van mijn hand met de drie eenvoudige vragen dateerde van 19 augustus 2013, bijna 3 maanden daarvoor.
Lefgozer!
Open en transparant. Het lijkt immers zo gemakkelijk, maar het wordt zo weinig echt gedaan.
Bijvoorbeeld bij het vanaf het eerste moment iedereen proberen te betrekken rond de herinrichting van een plein. En dan niet met ouderwetse beproefde inspraakavonden. Nee, juist met nieuwe vormen van participatie. Daar is lef voor nodig. Zeker als de ambtelijke top zegt dat je het moet doen, maar vervolgens er ook alles aan doet om het onmogelijk te maken. Geen geld voor een digitale ideeënbus of digitaal burgerpanel. Allerlei beren op de weg. Wie is verantwoordelijk als het fout gaat? Stellen we ons niet teveel open voor kritiek op social media? Da's eng!?!! Net zo eng als het schrijven van stukjes in de lokale nieuwsmedia waar de altijd scherpe meneer Van Dalen op antwoord loert.Tot vandaag dacht ik dat gemeenteambtenaren vaak geen lef hebben. De kritiek niet echt onder ogen willen komen. Zich het liefst terug willen trekken achter hoge muren of een haag van portefeuillehouders, die zich als Koppen van Jut laten manipuleren.
Wat is het goed te zien dat er nog wel lef in de lokale bureaucratie zit. Althans dat is het eerste waaraan ik dacht bij het lezen van de reactie van de gemeentelijke medewerker vandaag per electronische post aan mijn adres.
Zijn mailtje dd. 13 november 2013 begint met de woorden "Mijn excuses voor de wat late reactie van mijn kant."
Het mailtje van mijn hand met de drie eenvoudige vragen dateerde van 19 augustus 2013, bijna 3 maanden daarvoor.
Lefgozer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten